«ԶՈՐԱՎԱՐ ՍԵՊՈՒՀ» ՊԱՏՄԱՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆԻ ՊԱՇՏՈՆԱԿԱՆ ԿԱՅՔ


Նկար

«Ասում էին, թե անչափահաս եմ, բայց բալիկ եմ ունեցել». 20 իրական փաստ «Ազիզյաններից» Մարի Պետրոսյանի մասին

29/06/2020

<p style="text-align: justify;"><em>&laquo;Ազիզյանները&raquo; սիթքոմից հայտնի Մարին, նույն ինքը՝ Մարի Պետրոսյանը, որի հերոսուհին աչքի էր ընկնում թրենդամոլությամբ ու բրենդների հանդեպ թուլությամբ, իրականում բացարձակ չի հետեւում թրենդներին՝ կարեւորելով անհատական ոճի ձեւավորումն ու հարմարավետությունը: Դերասանուհին, որի որդին շուտով կդառնա&nbsp; 1 տարեկան, արդեն հարմարվել է մայրիկի առօրյային, բայց նշում է՝ ունի միայն մեկ թուլություն:</em></p> <p style="text-align: justify;"><em><a href="https://style.news.am/">NEWS.am STYLE</a>-ի &laquo;20 փաստ&raquo; խորագրում Մարին բացահայտել է իր թուլությունները, ֆոբիաներն ու իր մասին մյուս հետաքրքիր փաստերը:</em></p> <p style="text-align: justify;"><strong>Օրդ</strong>&nbsp;<strong>սկսվում</strong>&nbsp;<strong>է</strong><strong>...</strong></p> <p style="text-align: justify;">Երեխայիս լացի ձայնով: Նա է ինձ արթնացնում, եւ միեւնույն ժամանակ ժպտում եմ նրան ու փորձում օրս ուրախ սկսել, որ այդպես էլ շարունակվի:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Սնունդ</strong>&nbsp;<strong>կամ</strong>&nbsp;<strong>ըմպելիք</strong><strong>,</strong>&nbsp;<strong>առանց</strong>&nbsp;<strong>որի</strong>&nbsp;<strong>չես</strong>&nbsp;<strong>պատկերացնում</strong>&nbsp;<strong>օրդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Շոկոլադ եւ ջուր: Առանց դրանց չեմ կարող օրս լիարժեք անցկացնել:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Կերակուր</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>որը</strong>&nbsp;<strong>տանել</strong>&nbsp;<strong>չես</strong>&nbsp;<strong>կարողանում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ցանկացած տեսակի ֆասթ ֆուդ: Նման ուտեստներ չեմ կարողանում ուտել:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Հասակդ</strong>&nbsp;<strong>ու</strong>&nbsp;<strong>քաշդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Հասակս՝ 163 սմ, քաշս այս պահին՝ 47 կգ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Երբ</strong>&nbsp;<strong>մի</strong>&nbsp;<strong>բանով</strong>&nbsp;<strong>հիանում</strong>&nbsp;<strong>ես</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>ի՞նչ</strong>&nbsp;<strong>բառ</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>օգտագործում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Առաջին արտահայտությունը, որ անում եմ՝ &laquo;Վա՜յ, լսի՜&raquo;&hellip; հետո շարունակություն է լինում՝ &laquo;շա՜տ սիրուն ա&raquo;: Նայած՝ ինչ եմ տեսնում (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Երբ</strong>&nbsp;<strong>բարկանում</strong>&nbsp;<strong>ես</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>ո՞ր</strong>&nbsp;<strong>բառն</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>ամենց</strong>&nbsp;<strong>հաճախ</strong>&nbsp;<strong>օգտագործում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Չեմ ասի այն բառը, որն օգտագործում եմ ամենաբարկացած ժամանակ (ծիծաղում է): Բայց հաճախ օգտագործում եմ &laquo;ապուշ&raquo; կամ նմանատիպ մի բառ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ինչպե՞ս</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>փաղաքշաբար</strong>&nbsp;<strong>դիմում</strong>&nbsp;<strong>տղայիդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Իրակամում շատ մեղմ չեմ արտահայտվում, ավելի շատ ներս եմ գցում զգացմունքներս: Տղայիս դիմում եմ՝ &laquo;բալես&raquo;, &laquo;Մոնթես&raquo;&hellip;</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ի՞նչ</strong>&nbsp;<strong>ֆոբիաներ</strong>&nbsp;<strong>ունես</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ունեմ կլաուստաֆոբիա՝ շատ եմ վախենում փակ տարածքներից&hellip; ինձ թվում է՝ շնչահեղձ կլինեմ: Նաեւ սարսափում եմ&nbsp;թիթեռներից:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Թրենդներից</strong>&nbsp;<strong>ո՞նչը</strong>&nbsp;<strong>տանել</strong>&nbsp;<strong>չես</strong>&nbsp;<strong>կարողանում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ճիշտն ասած՝ թրենդամոլ չեմ, ու ավելին՝ այն, ինչ թրենդի մեջ է, ինչը բոլորը համատարած կիրառում են, երբ աչք է ծակում, արդեն չեմ սիրում դա: Ես ավելի հասարակ բաներ եմ սիրում, բայց ամենից շատ տանել չեմ կարողանում վարդագույն բմբուլներով&nbsp;ու նմանատիպ միտումներով հագուստ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Որպես</strong>&nbsp;<strong>մայրիկ</strong><strong>`&nbsp;</strong><strong>ուժեղ</strong>&nbsp;<strong>ու</strong>&nbsp;<strong>թույլ</strong>&nbsp;<strong>կողմերդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ես ինձ ուժեղ մայրիկ եմ համարում, ու կարծում եմ՝ մայրիկներն, առասարակ, ուժեղ մարդիկ են: Երեխայիս համար իմ ուժերը միշտ տեղում են լինում, միայն մեկ թույլ կողմ ունեմ՝ երբ քունս տանում է, չեմ կարողանում դիմանալ (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ֆիլմ</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>որը</strong>&nbsp;<strong>միշտ</strong>&nbsp;<strong>կարող</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>դիտել</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Լեոնարդո ԴիԿապրիոյի մասնակցությամբ բոլոր ֆիլմերը կարող եմ անդադար նայել&hellip;Միայն իր մասնակցությամբ ֆիլմերն եմ այդպես հետաքրքրությամբ մեկ անգամից ավել դիտում:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ո՞ր</strong>&nbsp;<strong>տարիքի</strong><strong>&nbsp;հետ են</strong>&nbsp;<strong>կապված հուշերիդ</strong>&nbsp;<strong>մեծ</strong>&nbsp;<strong>մասը</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ցանկացած տարիքի հետ կապված էլ ունեմ հուշեր, բայց ամենից լավ հիշում եմ 18-ից սկսած բոլոր հիշարժան իրողությունները:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Օր</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>որը</strong>&nbsp;<strong>կցանկանայիր</strong>&nbsp;<strong>ջնջել</strong>&nbsp;<strong>կյանքիցդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Իհարկե, տխուր օրեր շատ են եղել, բայց չկա նման մի օր, որը կցանկանայի ջնջել իմ կյանքից:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Առաջին</strong>&nbsp;<strong>անգամ</strong><strong>&nbsp;</strong><strong>ե՞րբ</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>սիրահարվել</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Շատ փոքր տարիքում, երբ նոր էի դպրոց հաճախում. եղել է անկեղծ մանկական սիրահարվածություն, բայց իրական սերն ապրել եմ 20 տարեկանում:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Գույն</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>որը</strong>&nbsp;<strong>լավագույնս</strong>&nbsp;<strong>բնորոշում</strong>&nbsp;<strong>է</strong>&nbsp;<strong>քեզ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Սպիտակն եմ ամենից շատ սիրում ու կարծում եմ՝ հենց դա է իմ գույնը: Սիրում եմ դրա պարզությունն ու մաքրությունը&hellip;</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Վերջին</strong>&nbsp;<strong>անգամ</strong>&nbsp;<strong>ե՞րբ</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>ձեռագիր</strong>&nbsp;<strong>նամակ</strong>&nbsp;<strong>գրել</strong>&nbsp;<strong>ու</strong>&nbsp;<strong>ո՞ւմ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Չեմ գրել ձեռագիր նամակ... միգուցե, անհավատալի է, բայց չեմ գրել (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Վերջին</strong>&nbsp;<strong>անգամ</strong>&nbsp;<strong>ո՞ւմ</strong>&nbsp;<strong>վրա</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>բարկացել</strong>&nbsp;<strong>եւ</strong>&nbsp;<strong>ինչո՞ւ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Իմ ամենացավոտ թեման է (ծիծաղում է): Բարկացել եմ տղայիս՝ Մոնթեի վրա, որովհետեւ շատ չարաճճի երեխա է. տան պարագաներն է կոտրում, երբեմն իրեն է վնասում: Իհարկե, երեխա է, չի հասկանում, բայց եթե մեղմ լինեմ, այդպես էլ կշարունակի, դրա համար երբեմն թեթեւ բարկանում եմ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Վերջին</strong>&nbsp;<strong>անգամ</strong>&nbsp;<strong>ե՞րբ</strong>&nbsp;<strong>ես</strong>&nbsp;<strong>ուրախությունից</strong>&nbsp;<strong>արտասվել</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>ի՞նչ</strong>&nbsp;<strong>առիթով</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Հետաքրքիր է, բայց տխուր պահերին այդքան չեմ արտասվում, որքան ուրախալի պահերին: Մի քանի ամիս առաջ, երբ քրոջս առաջնեկը ծնվեց, երջանկությունից մի քանի օր արտասվում էի: Դա է վերջերս պատահած ամենահիշարժան ու հուզական պահն ինձ համար:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ամենազավեշտալի</strong>&nbsp;<strong>բամբասանքը</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>որ</strong>&nbsp;<strong>երբեւէ</strong>&nbsp;<strong>քո</strong>&nbsp;<strong>մասին</strong>&nbsp;<strong>լսել</strong>&nbsp;<strong>ես</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Բամբասանքը միշտ բացասական երանգի է լինում, բայց, այս մեկը, նույնիսկ, ծիծաղելի էր ինձ համար: Լսել եմ, որ ոմանք ասում էին, թե ես անչափահաս եմ, բայց բալիկ եմ ունեցել: Ինձ համար շատ զարմանալի էր, քանի որ չեմ կարծում՝ տարիքիցս այդքան փոքր եմ երեւում, բացի այդ՝ ի՞նչ կարիք կա առանց ճշմարտությունն իմանալու նման բաներ ասել&hellip;</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ամենաչսիրածդ</strong>&nbsp;<strong>հարցը</strong><strong>,&nbsp;</strong><strong>որ</strong>&nbsp;<strong>տալիս</strong>&nbsp;<strong>են</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Անձնականիս հետ կապված ցանկացած հարց չեմ սիրում, բայց ամենից շատ չեմ սիրում, երբ հարցնում են՝ &laquo;Ի՞նչ կա-չկա&hellip; ամեն ինչ լա՞վ ա&raquo;: Հենց այս բառերի հերթականությունը տանել չեմ կարողանում (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;">&nbsp;</p> <p style="text-align: justify;"><em>Աղբյուրը՝&nbsp;&nbsp;News.am,&nbsp;Սյունե Առաքելյան</em></p> <p><em>Լուսանկարները՝&nbsp;<a href="https://style.news.am/">NEWS.am STYLE</a>-ի եւ Մարիի&nbsp;<a href="https://www.facebook.com/mari.petrosyan/photos" rel="noopener" target="_blank">ֆեյսբուքյան էջից</a></em></p>