«Ասում էին, թե անչափահաս եմ, բայց բալիկ եմ ունեցել». 20 իրական փաստ «Ազիզյաններից» Մարի Պետրոսյանի մասին
<p style="text-align: justify;"><em>«Ազիզյանները» սիթքոմից հայտնի Մարին, նույն ինքը՝ Մարի Պետրոսյանը, որի հերոսուհին աչքի էր ընկնում թրենդամոլությամբ ու բրենդների հանդեպ թուլությամբ, իրականում բացարձակ չի հետեւում թրենդներին՝ կարեւորելով անհատական ոճի ձեւավորումն ու հարմարավետությունը: Դերասանուհին, որի որդին շուտով կդառնա 1 տարեկան, արդեն հարմարվել է մայրիկի առօրյային, բայց նշում է՝ ունի միայն մեկ թուլություն:</em></p> <p style="text-align: justify;"><em><a href="https://style.news.am/">NEWS.am STYLE</a>-ի «20 փաստ» խորագրում Մարին բացահայտել է իր թուլությունները, ֆոբիաներն ու իր մասին մյուս հետաքրքիր փաստերը:</em></p> <p style="text-align: justify;"><strong>Օրդ</strong> <strong>սկսվում</strong> <strong>է</strong><strong>...</strong></p> <p style="text-align: justify;">Երեխայիս լացի ձայնով: Նա է ինձ արթնացնում, եւ միեւնույն ժամանակ ժպտում եմ նրան ու փորձում օրս ուրախ սկսել, որ այդպես էլ շարունակվի:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Սնունդ</strong> <strong>կամ</strong> <strong>ըմպելիք</strong><strong>,</strong> <strong>առանց</strong> <strong>որի</strong> <strong>չես</strong> <strong>պատկերացնում</strong> <strong>օրդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Շոկոլադ եւ ջուր: Առանց դրանց չեմ կարող օրս լիարժեք անցկացնել:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Կերակուր</strong><strong>, </strong><strong>որը</strong> <strong>տանել</strong> <strong>չես</strong> <strong>կարողանում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ցանկացած տեսակի ֆասթ ֆուդ: Նման ուտեստներ չեմ կարողանում ուտել:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Հասակդ</strong> <strong>ու</strong> <strong>քաշդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Հասակս՝ 163 սմ, քաշս այս պահին՝ 47 կգ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Երբ</strong> <strong>մի</strong> <strong>բանով</strong> <strong>հիանում</strong> <strong>ես</strong><strong>, </strong><strong>ի՞նչ</strong> <strong>բառ</strong> <strong>ես</strong> <strong>օգտագործում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Առաջին արտահայտությունը, որ անում եմ՝ «Վա՜յ, լսի՜»… հետո շարունակություն է լինում՝ «շա՜տ սիրուն ա»: Նայած՝ ինչ եմ տեսնում (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Երբ</strong> <strong>բարկանում</strong> <strong>ես</strong><strong>, </strong><strong>ո՞ր</strong> <strong>բառն</strong> <strong>ես</strong> <strong>ամենց</strong> <strong>հաճախ</strong> <strong>օգտագործում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Չեմ ասի այն բառը, որն օգտագործում եմ ամենաբարկացած ժամանակ (ծիծաղում է): Բայց հաճախ օգտագործում եմ «ապուշ» կամ նմանատիպ մի բառ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ինչպե՞ս</strong> <strong>ես</strong> <strong>փաղաքշաբար</strong> <strong>դիմում</strong> <strong>տղայիդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Իրակամում շատ մեղմ չեմ արտահայտվում, ավելի շատ ներս եմ գցում զգացմունքներս: Տղայիս դիմում եմ՝ «բալես», «Մոնթես»…</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ի՞նչ</strong> <strong>ֆոբիաներ</strong> <strong>ունես</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ունեմ կլաուստաֆոբիա՝ շատ եմ վախենում փակ տարածքներից… ինձ թվում է՝ շնչահեղձ կլինեմ: Նաեւ սարսափում եմ թիթեռներից:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Թրենդներից</strong> <strong>ո՞նչը</strong> <strong>տանել</strong> <strong>չես</strong> <strong>կարողանում</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ճիշտն ասած՝ թրենդամոլ չեմ, ու ավելին՝ այն, ինչ թրենդի մեջ է, ինչը բոլորը համատարած կիրառում են, երբ աչք է ծակում, արդեն չեմ սիրում դա: Ես ավելի հասարակ բաներ եմ սիրում, բայց ամենից շատ տանել չեմ կարողանում վարդագույն բմբուլներով ու նմանատիպ միտումներով հագուստ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Որպես</strong> <strong>մայրիկ</strong><strong>` </strong><strong>ուժեղ</strong> <strong>ու</strong> <strong>թույլ</strong> <strong>կողմերդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ես ինձ ուժեղ մայրիկ եմ համարում, ու կարծում եմ՝ մայրիկներն, առասարակ, ուժեղ մարդիկ են: Երեխայիս համար իմ ուժերը միշտ տեղում են լինում, միայն մեկ թույլ կողմ ունեմ՝ երբ քունս տանում է, չեմ կարողանում դիմանալ (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ֆիլմ</strong><strong>, </strong><strong>որը</strong> <strong>միշտ</strong> <strong>կարող</strong> <strong>ես</strong> <strong>դիտել</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Լեոնարդո ԴիԿապրիոյի մասնակցությամբ բոլոր ֆիլմերը կարող եմ անդադար նայել…Միայն իր մասնակցությամբ ֆիլմերն եմ այդպես հետաքրքրությամբ մեկ անգամից ավել դիտում:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ո՞ր</strong> <strong>տարիքի</strong><strong> հետ են</strong> <strong>կապված հուշերիդ</strong> <strong>մեծ</strong> <strong>մասը</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Ցանկացած տարիքի հետ կապված էլ ունեմ հուշեր, բայց ամենից լավ հիշում եմ 18-ից սկսած բոլոր հիշարժան իրողությունները:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Օր</strong><strong>, </strong><strong>որը</strong> <strong>կցանկանայիր</strong> <strong>ջնջել</strong> <strong>կյանքիցդ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Իհարկե, տխուր օրեր շատ են եղել, բայց չկա նման մի օր, որը կցանկանայի ջնջել իմ կյանքից:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Առաջին</strong> <strong>անգամ</strong><strong> </strong><strong>ե՞րբ</strong> <strong>ես</strong> <strong>սիրահարվել</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Շատ փոքր տարիքում, երբ նոր էի դպրոց հաճախում. եղել է անկեղծ մանկական սիրահարվածություն, բայց իրական սերն ապրել եմ 20 տարեկանում:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Գույն</strong><strong>, </strong><strong>որը</strong> <strong>լավագույնս</strong> <strong>բնորոշում</strong> <strong>է</strong> <strong>քեզ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Սպիտակն եմ ամենից շատ սիրում ու կարծում եմ՝ հենց դա է իմ գույնը: Սիրում եմ դրա պարզությունն ու մաքրությունը…</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Վերջին</strong> <strong>անգամ</strong> <strong>ե՞րբ</strong> <strong>ես</strong> <strong>ձեռագիր</strong> <strong>նամակ</strong> <strong>գրել</strong> <strong>ու</strong> <strong>ո՞ւմ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Չեմ գրել ձեռագիր նամակ... միգուցե, անհավատալի է, բայց չեմ գրել (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Վերջին</strong> <strong>անգամ</strong> <strong>ո՞ւմ</strong> <strong>վրա</strong> <strong>ես</strong> <strong>բարկացել</strong> <strong>եւ</strong> <strong>ինչո՞ւ</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Իմ ամենացավոտ թեման է (ծիծաղում է): Բարկացել եմ տղայիս՝ Մոնթեի վրա, որովհետեւ շատ չարաճճի երեխա է. տան պարագաներն է կոտրում, երբեմն իրեն է վնասում: Իհարկե, երեխա է, չի հասկանում, բայց եթե մեղմ լինեմ, այդպես էլ կշարունակի, դրա համար երբեմն թեթեւ բարկանում եմ:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Վերջին</strong> <strong>անգամ</strong> <strong>ե՞րբ</strong> <strong>ես</strong> <strong>ուրախությունից</strong> <strong>արտասվել</strong><strong>, </strong><strong>ի՞նչ</strong> <strong>առիթով</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Հետաքրքիր է, բայց տխուր պահերին այդքան չեմ արտասվում, որքան ուրախալի պահերին: Մի քանի ամիս առաջ, երբ քրոջս առաջնեկը ծնվեց, երջանկությունից մի քանի օր արտասվում էի: Դա է վերջերս պատահած ամենահիշարժան ու հուզական պահն ինձ համար:</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ամենազավեշտալի</strong> <strong>բամբասանքը</strong><strong>, </strong><strong>որ</strong> <strong>երբեւէ</strong> <strong>քո</strong> <strong>մասին</strong> <strong>լսել</strong> <strong>ես</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Բամբասանքը միշտ բացասական երանգի է լինում, բայց, այս մեկը, նույնիսկ, ծիծաղելի էր ինձ համար: Լսել եմ, որ ոմանք ասում էին, թե ես անչափահաս եմ, բայց բալիկ եմ ունեցել: Ինձ համար շատ զարմանալի էր, քանի որ չեմ կարծում՝ տարիքիցս այդքան փոքր եմ երեւում, բացի այդ՝ ի՞նչ կարիք կա առանց ճշմարտությունն իմանալու նման բաներ ասել…</p> <p style="text-align: justify;"><strong>Ամենաչսիրածդ</strong> <strong>հարցը</strong><strong>, </strong><strong>որ</strong> <strong>տալիս</strong> <strong>են</strong><strong>:</strong></p> <p style="text-align: justify;">Անձնականիս հետ կապված ցանկացած հարց չեմ սիրում, բայց ամենից շատ չեմ սիրում, երբ հարցնում են՝ «Ի՞նչ կա-չկա… ամեն ինչ լա՞վ ա»: Հենց այս բառերի հերթականությունը տանել չեմ կարողանում (ծիծաղում է):</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;"><em>Աղբյուրը՝ News.am, Սյունե Առաքելյան</em></p> <p><em>Լուսանկարները՝ <a href="https://style.news.am/">NEWS.am STYLE</a>-ի եւ Մարիի <a href="https://www.facebook.com/mari.petrosyan/photos" rel="noopener" target="_blank">ֆեյսբուքյան էջից</a></em></p>