«ԶՈՐԱՎԱՐ ՍԵՊՈՒՀ» ՊԱՏՄԱՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆԻ ՊԱՇՏՈՆԱԿԱՆ ԿԱՅՔ

«Իմ անունը Սահիլ է: Ես մի մարդ եմ, ով պատուհանից դուրս եկավ Շուշիի գրավման օրը: Ես աչք չունեմ, իմ աջ ձեռքը պայթեց, վերից վար այրվեց: Չնայած այս ամենին, ինձ տրվեց 2-րդ խմբի հաշմանդամություն: Ես 280 մանաթ թոշակ եմ ստանում և ապրում եմ վարձակալած բնակարանում: Իմ ընտանիքում կա 5 մարդ: Ես ունեմ 3 փոքր երեխա ՝ ես և կինս: Ի՞նչ տվեցին ինձ իմ նահանգները: … Ամոթ! », - վրդովված է վետերանը:
Ադրբեջանում կան շատ վետերաններ, որոնք ապրում են անմարդկային պայմաններում և աղքատության մեջ: Նման «ազատարարների» մասին նոր պատմություններ համացանցում հայտնվում են գրեթե ամեն օր: Թերեւս նրանք հույս էին դնում իրենց «սխրանքների» համբավին և ցմահ աջակցությանը, բայց միայն հիմա նրանք բախվեցին իրականության հետ:
Ղարաբաղն անհրաժեշտ էր ոչ թե ադրբեջանցիներին, այլ Ալիևին, որպեսզի ամրապնդեր իր ընտանիքի իշխանությունը:
Թարգմանություն՝ Մելինե Մարկոսյան