Ֆիզիկական դաստիարակությունը և ուղեղը
Ֆիզիկական դաստիարակությունն օգնում է մտածել։
Ֆիզիկական դաստիարակությունից անմիջապես հետո ուսանողները բարելավում են ճանաչողական ունակությունները, մասնավորապես, նրանք ավելի լավ են կատարում առաջադրանքները, որտեղ դուք պետք է արագ և ուշադիր պատասխանեք և հստակ հասկանաք, թե ինչ է ասվում: Նոթինգհեմ Թրենտի համալսարանի գիտնականները 12-ամյա դպրոցի աշակերտներին խնդրել են Stroop թեստ հանձնել սպրինտ վարժությունից առաջ և հետո՝ 10 վայրկյան արագ վազք, 50 վայրկյան քայլել և այլն մի քանի անգամ: Stroop թեստը, երբ մենք կարդում ենք բառեր, որոնց գույնը չի համընկնում իրենց նշանակության վրա (օրինակ, երբ «կապույտ» բառը գրված է կանաչ ներկով), սովորաբար առաջացնում է արձագանքման ուշացում. եթե մեզ խնդրում են կարդալ բառը կամ անվանել գույնը այն թանաքով, որով գրված է, մեզ ժամանակ է պետք՝ առանց շփոթվելու ճիշտ պատասխանը տալու համար։ Պարզվեց, որ ֆիզիկական կուլտուրայի վազքից հետո ուսանողների մոտ այս ուշացումը նվազել է, այսինքն՝ նրանք ավելի արագ են հանձնել թեստը. ազդեցությունը տևեց 45 րոպե։ Թերևս, եթե յուրաքանչյուր դասից առաջ նման վարժությունները պարտադիր դարձնեին, ընդհանուր ակադեմիական առաջադիմությունը կտրուկ կբարձրանար։ Այնուամենայնիվ, այստեղ ակադեմիական առաջադիմության մասին ինչ-որ բան ասելը վաղաժամ կլիներ, ի վերջո, մեկ հոգեբանական թեստը և սովորական դպրոցական դասերը երկու տարբեր բաներ են:
Թարգմանությունը՝ Միսաք Տիգրանյան
