Վիտամին D-ն չի փրկում տարեց մարդկանց կոտրվածքներից
Վիտամին D-ի հավելումները չեն ազդում 50-55 տարեկանից բարձր մարդկանց մոտ օստեոպորոզի և ոսկորների կոտրվածքների հավանականության վրա:
Դուք նույնիսկ կարող եք շատ լավ բաներ լսել վիտամին D-ի մասին: Իրականում, մենք դրա կարիքն ունենք, ինչպես ցանկացած այլ վիտամին, բայց D-ի դեպքում դրա օգտակար հատկությունները դուրս են գալիս ուղղակի մասնագիտացումից։ Մենք գիտենք, որ այն անհրաժեշտ է կալցիումի կլանման համար, ինչը նշանակում է, որ վիտամին D-ի պակասը կզգա առաջին հերթին հենաշարժական համակարգը՝ ոսկորներն ու մկանները։ Այնուամենայնիվ, D-ի պակասը հաճախ վերագրվում է տրամադրության փոփոխություններին, դեպրեսիայի հետ կապված քրոնիկ անհանգստությանը և ճնշման խնդիրներին ու աուտոիմուն խանգարումներին, ինչպիսիք են ասթման, և շատ ավելին:
Ավելին, նույնիսկ D վիտամինի «ոսկրային» օգուտը մեծ տվյալների վրա միշտ չէ, որ հաստատվում է։ The New England Journal of Medicine-ում վերջերս հրապարակված հոդվածում ասվում է, որ վիտամին D-ի հավելումները չեն պաշտպանում ոսկորների կոտրվածքներից և օստեոպորոզից 50-55 տարեկանից բարձր մարդկանց մոտ: Այս ուսումնասիրությունը մեծ VITAL նախագծի մի մասն էր, որին մասնակցում էին գրեթե 26000 մարդ՝ 50-ից բարձր տղամարդիկ և 55-ից բարձր կանայք: Ծրագրի նպատակն էր պարզել, թե ինչպես են վիտամին D-ն և օմեգա-3 պոլիչհագեցած ճարպաթթուները միասին և առանձին-առանձին ազդում մարդկանց վրա: Հետազոտության բոլոր մասնակիցները վիտամինն ու օմեգա-3-ը միասին և առանձին վերցրել են հինգ տարի շարունակ այն չափաբաժիններով, որոնք սովորաբար նշանակվում են որոշակի հիվանդությունների կանխարգելման համար:
Ստացված տվյալները դեռ մշակման փուլում են, և դեռ երկար կմշակվեն, սակայն որոշ արդյունքներ արդեն հայտնի են։ Ըստ երևույթին, վիտամին D-ն կարող է պաշտպանել աուտոիմուն հիվանդություններից. վիտամին ընդունելիս, ռևմատոիդ արթրիտի, ռևմատիկ պոլիմիալգիայի, պսորիազի, աղիների բորբոքային հիվանդության և նմանատիպ այլ բաների հավանականությունը 22%-ով ավելի քիչ էր: Այնուամենայնիվ, վիտամին D-ն չի ազդում քաղցկեղի, սրտանոթային հիվանդությունների, միգրենի, հոդացավերի հավանականության վրա. ոչ էլ օգնում է դանդաղեցնել մտավոր ունակությունների վատթարացումը: Կարելի էր ակնկալել, որ այն ունի բարերար ազդեցություն ոսկորների վրա, բայց, ինչպես նշվեց վերևում, վիտամին D-ի հաբերն այստեղ նույնպես որևէ արդյունավետություն չեն ցուցաբերել։
Հարկ է հիշեցնել, որ նախագծին մասնակցել են որոշակի տարիքի մարդիկ, և արդյունքներին պետք է ավելացնել, որ վիտամին D-ի բոլոր ձախողումները տեղի են ունեցել տարեց մարդկանց մոտ: Երիտասարդների մոտ այն ակնհայտորեն աշխատում է այնպես, ինչպես պետք է, դա հաստատում են ոսկրային հիվանդություններով տառապող երեխաների բազմաթիվ հետազոտությունները, ովքեր չունեն արև և նորմալ սնունդ: Միևնույն ժամանակ, ոսկորների, սրտի և արյան անոթների հետ կապված տարբեր խնդիրներ սկսվում են հենց տարիքից, և հենց տարիքային հիվանդների համար են հաճախ առաջարկվում վիտամիններով տարբեր սննդային հավելումներ: Սակայն ժամանակի ընթացքում մարմինը կարծես թե դադարում է ընդունել վիտամին D-ն այնպես, ինչպես նախկինում, և եթե նպատակը ոսկորների օստեոպորոզով թուլացումը կանխելն է, ապա վիտամին D հաբեր միայն ակնհայտորեն բավարար չէ։
Ընդհանրապես, վերջերս, կուտակված տվյալների շնորհիվ, ավելի ու ավելի են հայտնվում հոդվածներ, որ ինչ-որ ծանոթ դեղամիջոց կամ կենսաակտիվ նյութ, որի արդյունավետության վրա ոչ ոք չէր կասկածում, իրականում չի գործում այնպես, ինչպես սովորաբար կարծել են կամ ընդհանրապես չի գործում: Օրինակ սերոտոնինի կապը դեպրեսիայի հետ խիստ չափազանցված է, ինչը մեծապես բացատրում է տարբեր հակադեպրեսանտների ընտրովի և ոչ միշտ անհասկանալի արդյունավետությունը՝ ուղղված ուղեղի սերոտոնինային խոհանոցին:
Թարգմանությունը՝ Միսաք Տիգրանյան
