Ինչո՞ւ է Իսրայելը զգուշավոր աջակցում Ուկրաինային
Արտաքին հարաբերությունների խորհրդի ամերիկյան վերլուծական կենտրոնը Council on Foreign Relations իր գրառման մեջ պատասխանել է մի շարք հարցերի, թե ինչպես է Իսրայելը վերաբերվել Ուկրաինայի պատերազմին, որոնք քննարկվում են ստորև։
>Իսրայելի հարաբերությունները Ռուսաստանի և Ուկրաինայի հետ.
Իսրայելը Ռուսաստանի կարիքն ունի Սիրիայում դիմադրության ուժերի թիրախների վրա հարձակումների համար։ Ուկրաինայի հետ վարչակարգի առևտրային հարաբերությունները նույնպես զգալիորեն աճել են վերջին տասնամյակում, և Զելենսկու հրեական ծագումը խորացրել է կապերը։
> Իսրայելի դիրքորոշումն ուկրաինական ճգնաժամի վերաբերյալ
Իսրայելը փորձում է ներկայանալ որպես պոտենցիալ միջնորդ Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև։ Քանի որ այն մշակութային ամուր կապ ունի երկու կողմերի հետ, Իսրայել ներգաղթյալների մոտ 15%-ը եկել է Խորհրդային Միությունից։ Այդ իսկ պատճառով, չնայած Ուկրաինային ոչ ռազմական օգնություն ուղարկելուն, այն նաև խուսափում է Ռուսաստանի լուրջ դատապարտումից։
>Արձագանք Բուչայի դեպքերին
Բուչայում սպանվածների մարմինների հայտնաբերումից հետո արտաքին գործերի և առողջապահության նախարարները, ինչպես նաև Ուկրաինայում Իսրայելի դեսպանը խստորեն դատապարտել են միջադեպերը՝ որպես «ռազմական հանցագործություններ»: Բայց Նաֆթալի Բենեթը, ով փորձել է միջնորդել՝ կապ հաստատելով Պուտինի և Զելենսկու հետ, ավելի մեղմ դիրքորոշում է որդեգրել։
> Ճնշել՝ ավելի շատ աջակցության համար
Սոցիոլոգիական հարցումների համաձայն՝ Իսրայելի բնակիչների ավելի քան 75%-ը ցանկանում է աջակցել Ուկրաինային։ Բայդենի կառավարությունը նաև կոչ է արել ավելի ակտիվ դիրքորոշում ցուցաբերել՝ քննադատելով հրեա կամ երկքաղաքացի ռուս օլիգարխներին՝ իսրայելուն ապաստանելու համար:
> Քնեսեթին ուղղված Զելինսկու խոսքերի էֆեկտը
Ելույթ ունենալով Քնեսեթում՝ Ուկրաինայի նախագահը կոչ է արել ավելի շատ աջակցություն ստանալ Իսրայելից՝ Ռուսաստանի հարձակումները համեմատելով Հոլոքոստի հետ: Սակայն Քնեսեթի որոշ անդամների նմանությունը դուր չեկավ և այն անվանեցին անարդար:
Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև միջնորդությունը կդժվարանա Իսրայելի առաջնորդների համար, քանի որ Իսրայելի բնակիչների շրջանում հակառուսական տրամադրություններ են սրվում։ Հատկապես, որ ռեժիմի կաբինետի պաշտոնյաները միասնական դիրքորոշում չեն ցուցաբերում և փորձում են մի տեսակ աշխատանքի բաժանումով դատապարտել հարձակումը՝ չհիշատակելով Պուտինին ու Ռուսաստանին։
Աղբյուր՝ ՓԱԿԱԳԻԾ