«ԶՈՐԱՎԱՐ ՍԵՊՈՒՀ» ՊԱՏՄԱՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ՎԵՐԼՈՒԾԱԿԱՆ ԿԵՆՏՐՈՆԻ ՊԱՇՏՈՆԱԿԱՆ ԿԱՅՔ

Քաղաքագետ ենք դարձել ազգովի,

Բայց չենք մտածում երբեք յուրովի:

Դարերի երթում չենք խելոքանում,

Երբ լոկ խոսքով են մեր ցավը տանում:

Մեր Մեծ Եղեռնն են շուկաներ հանում

Ու զգացմունքը մեր խելքն է տանում:

Այսօր ողբում ենք բախտը Արցախի,

Մտածելով, որ «մեզ էլի ծախին»:

Հավատա՝ ոչ մեկն էլ մեզ չի ծախել,

Մատնանշված ճիշտ ուղուց ենք փախել:

Հիմա ահավոր լաբիրինթոսում,

Էլ չգիտես ո°վ և ի°նչ է խոսում:

Մեր լինելության ոսկին է կորչում

Անիմաստության ահավոր որջում:

Ամեն ոք ունի ուրույն բանալի,

Բայց ելքն է, ավա˜ղ, աննշմարելի:

Եղբայր, էլ բա´վ է, հոգսերիդ նայիր,

Ուրիշ գործ չունե°ս, այդքան մի´ վայիր:

Նախորոշված էր ամեն ինչ վաղուց,

Բայց մենք խելքից ենք շարունակ կաղում:

Փոթորկուն ծովից ափը չենք գտնում,

Լուսաբացից է մեր օրը մթնում...

Աշոտ Ներսիսյան «Զորավար Սեպուհ» պատմաքաղաքական վերլուծական կենտրոնի նախագահ, պատմական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր

17.11.2020