Պուտինի ուղերձի բովանդակությունն այնպիսին էր, որ փաստացի դնում էր շատ ավելի մեծ հարց, քան միայն ինքնահռչակների խնդիրը. Հակոբ Բադալյան
Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Այն, որ խոսվում է ինքնահռչակ հանրապետությունները դե ֆակտո եղած սահմանով ճանաչելու մասին, դեռ որեւէ երաշխիք չէ, որ կա այսպես ասած վարչական դե յուրե սահմաններ դուրս գալու պլան: Ի վերջո, պաշտոնապես չեն հայտարարի, որ ճանաչում են դե յուրե սահմաններով: Ինչպես սպասելի էր եւ արդեն պարզ է, Ռուսաստանն ընտրել է պատասխանատվությունն Ուկրաինայի վրա թողնելու տարբերակը: Եթե հայտարարի, որ ճանաչում է դե յուրե վարչական սահմաններով, ապա այդ դեպքում ռազմական պլանի պատասխանատվությունը կվերցնի իր վրա:
Այդ իսկ պատճառով, հայտարարվում է դե ֆակտո սահմանով, այսինքն շփման գծով ճանաչման մասին: Իսկ ուղերձը Պուտինը ավարտում է հայտարարելով, որ Ուկրաինային կոչ է անում անհապաղ դադարեցնել կրակը, այլապես հետագա զարգացումների ամբողջ պատասխանատվությունը կընկնի Կիեւի վրա:
Կրկնեմ, ռազմական պլանի պարագան նշանակելու է լայնամասշտաբ պատերազմ: Կասկած չկա, որ սցենարների մեջ Ռուսաստանը ունի դա: Հարցն այն է՝ կա՞ որոշում, թե՞ ոչ: Համենայն դեպս Պուտինի ուղերձի բովանդակությունն այնպիսին էր, որ փաստացի դնում էր համենայն դեպս դնում էր շատ ավելի մեծ հարց, քան միայն ինքնահռչակների խնդիրը:
Եվ թերեւս ուշադրության արժանի առանցքայիններից մեկը՝ Շոյգուի հայտարարությունը ԱԽ նիստում, որ Ուկրաինան ունի միջուկային զենք ավելի արագ ստանալու առավել մեծ ներուժ, քան Իրանն ու Հյուսիսային Կորեան՝ ունի ԽՍՀՄ-ից մնացած ենթակառուցվածքներ, անհրաժեշտ օբյեկտներ եւ մասնագետներ: Սա էլ, եթե խաղադրույքը բարձրացնելով նվազագույնին ուղղված հետեւանքը մեղմելու խնդիր չէ, ուրեմն առավել մեծ հարվածային խնդրի ձեւակերպման նախաբան է»:
